'einde' 1e project
Ik heb ook een ochtend meegeholpen om de lunch voor te bereiden voor de kids: kool en ugali, klaargestookt op een zelfgemaakt vuurtje met droge palmbladeren en alles wat maar rond de school te vinden was (inclusief plastic, wat overigens niet zo verkeerd is omdat veel kinderen dat als kauwgom gebruiken ;-)). Ondertussen vertelt mama/Christine over het leven in de gezinnen waar de kinderen uit komen. Vaders hebben vaak geen job en kunnen hun gezin niet onderhouden, zodat er in de gezinnen zeer schaars te eten is. Veel kinderen gaan zonder eten naar school, en als de lunch wordt uitgedeeld wachten ze met hongerige blikken tot je ze een bord eten geeft. Dat doet me elke keer weer wat. Verder leven ze in hutjes met soms veel personen en wordt er aan geboortebeperking niet gedaan (met de gevolgen voor de kinderen! geen eten, geen onderwijs). Mannen hebben soms meerdere vrouwen en krijgen meerdere kinderen, waardoor moeder er alleen voor staat en woonruimte, eten en aandacht verdeeld moet worden. 1 kind bij mij uit de klas heeft een vader die bij zijn 1e vrouw 7 kinderen heeft, bij zijn 2e vrouw 6 kinderen en bij zijn 3e vrouw 3. Of er loopt een jonge vrouw van eind 20 het schoolterrein op die al 7 kinderen heeft.. Je zou zoveel meer willen doen dan mogelijk is.. Maar... stukje voor stukje wordt t schooltje opgebouwd, met behulp van stichting Doingoood en alle sponsors!
Wat me ook raakt zijn de dromen die mensen hier kunnen hebben, ondanks soms uitzichtloze situaties. Iemand met een zangtalent ziet kans om d'r eigen cd op te nemen, of iemand die een boek wil schrijven over een familielid, of iemand die Nederlands wil leren om beter met ons te communiceren :-). Tijdens een avondje pizza eten deden we een leuk spelletje (aan te raden als je eens ergens moet wachten :-)): een voorwerp rond laten draaien en de persoon die het onderwerp aanwijst moet een vraag beantwoorden. De vragen gingen bij ons ook over dromen,wat je de laatste dag van je leven zou doen, hoeveel bier je op kan, hoeveel vriendjes je hebt gehad, hoe je denkt over zwart en blank, tot en met de vraag of je je leven zou kunnen geven voor de mensheid. Inspirerend!
Maar het einde is alweer gekomen van het 1e project! MOrgenochtend vroeg vertrek ik naar Blessed Camp. Ik hou jullie op de hoogte!
Reacties
Reacties
Hoi Annemiek, Heel leuk te lezen hoe je je als "teacher" hebt ontwikkelt. Nu weer een hele ander rol,ik wens je succes in Blessed Camp.
Groetjes Ieteke.
Bedankt voor de tip om van plastic afval af te komen :-)
Ik kan me voorstellen hoe de tijd voorbij vliegt. Nou zet 'm op in 't tweede project!
Hallo annemiek, ik volg je eerste tijd in Kenia nu al een tijdje zonder te reageren. Alles wat ik van je hoor geef ik door aan de andere vrijwilligsters. We zijn erg nieuwsgierig hoe het je vergaat in Blessed Camp bij het bouwen van de school en hoe het gedoneerde geld besteed.
De foto's spreken ons erg aan, krijg je ook een beeld bij het verhaal. Hou ons op de hoogte, en succes, Hanny
Hoi Annemiek,
Wat een mooie blog weer! De dingen die je raken, ik kan me dat zo goed voorstellen. De hongerige blikken van de kindjes (en de wetenschap dat voor sommigen of velen dit hun leven zal blijven), de dromen die mensen hebben (en de wetenschap dat velen ze nooit zullen kunnen waarmaken), etc. Je zou wel elk persoon willen helpen, maar helaas gaat dat niet. Maar toch, wat je daar doet is echt zo gaaf en belangrijk! Voor de mensen met wie je in aanraking komt, voor wie je dingen doet, maakt het verschil! En dat is echt heel bijzonder voor ze. Nu op naar Blessed Camp, ik ken de verhalen en foto's van Matthijs die daar in januari is geweest, ik ben benieuwd naar jouw komende blogs en foto's! Succes daar!
Groetjes,
Paulien
Hoi Annemiek,
Ik vind het erg leuk om je verhalen te lezen. Herkenbaar.
Nu zie ik uit naar je belevenissen in het lepradorp. Ik ben erg benieuwd hoe je dat zal ervaren.
Groet,
Henno
Ha Annemiek,
Mooie verhalen en foto's weer! Precies dezelfde soort hagedissen zaten ook in Liberia, je komt ze blijkbaar overal tegen. Dat gekke best dan weer niet;).
Leuk dat je wat teacher ervaring hebt opgedaan;).
Succes met het tweede project!
Groetjes Willeke.
Hoi Annemiek,
Heel leuk om je verhalen te lezen plus de mooie foto's!
Wat een andere wereld , mooi en verdrietig!
Fijn als je ziet dat de kinderen af en toe kind kunnen zijn, even lekker lachen/ knuffelen ( gelijk een groep kids om je nek hihihi en Help!) Meisjes zo jong volwassen,en dan al 4/5 kinderen,alles is zo anders he.
Ervaring als juf, knap hoor, je deed toch maar ook al merkte je, het is niet mijn ding. Ook prettig de samen- werking/ van je collega Samen is en blijft het motto!
Goeie reis gehad naar Blessed Camp? Kennismaking met de bewoners, heftig/emotioneel ?!
Annemiek, de aandacht /warmte die je geeft aan de anderen, is heeeeel mooi!!
Ik kijk uit naar je verhalen.
Heel veel succes!!
Groetjes Fieke
Wow, Annemiek, ik heb net al je foto's bekeken, die raken me het meest. Wat een lieve kinderen allemaal en dan te bedenken in zulke moeilijke omstandigheden. Je zou het gevoel krijgen handen te kort te komen omdat je zoveel wilt doen, maar alle beetjes helpen! Succes met het 2e deel van je reis!
Hi hi Annemiek,
Dank weer voor je mooie verhaal! Het delen van je belevenissen. Vandaag naar Blessed Camp, wat heb je toch een mooi leven zo. Kijk er naar uit je te ontmoeten, ik kom van 7-22 maart naar Kenia.
Geniet en wees jezelf, je hebt daar veel te bieden door wie je bent.
Groet, Anneke
Heerlijk om je mooie verhalen te lezen. elativeren leer je daar ook goed merk ik. Super dat je zo aan het genieten bent en veel indrukken opdoet. Ik zie weer uit naar je volgende verhaal
Hoi Annemiek,
Erg leuk om jou verhalen te lezen .Terwijl ik hier achter mijn computer zit vraag ik mij af wat jij deze dag allemaal weer hebt beleefd. Wat een wereld van verschil. Goed om te lezen dat jij het daar zo naar de zin hebt .Hopelijk zijn jou verwachtingen van daar zijn en even deelnemen aan het leven daar al voor een deel uitgekomen.Geniet nog van de mooie dingen die je daar op je pad tegenkomt. Ben benieuwd wat je bij terugkomst het meest is bijgebleven.
Groetjes Annelies Roerdink
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}