En inmiddels is het weer zondag..

Vanochtend hebben we een kerkdienst in het swahili gevolgd. In een kerk van 5000 mensen zat ik met 1 bil op het uiteinde van de houten bank. Leuk om te zien wat er allemaal gebeurt in de kerk en om naar alle mooi ingevlochten kapsels te kijken :-). De 1 zit gewoon rustig te luisteren, de ander geeft de baby de borst, en weer een ander gaat uitgebreid swingen als de liederen ingezet worden. Af en toe werden we vanaf de bank achter ons door Christine toegefluisterd wat de predikant zei, of de dienst al bijna afgelopen was of hoeveel geld we in de collectezak moesten doen. Direct grenzend aan het kerkterrein was een markt waar we doorheen moesten en waar het een drukte van belang was. Mango’s voor 6 shilling te koop (vrij uitgerekend 6 cent), een 'demonstratie' suikerriet snijden en chauffeurs die luidkeels hun bestemmingen rondroepen: genoeg te zien (en te horen:-))!

Na de kennismaking woensdag op het schooltje mochten we donderdag dan echt beginnen. We werden gewoon voor de klas geplant: ga maar lesgeven! Waar de kinderen precies waren qua taal-, reken- of begripsniveau of wat de leerkrachten normaalgesproken deden, wisten we niet precies, maar er stond een schoolbord en daar hebben we gretig gebruik van gemaakt. Er zijn normaal 3 klassen (kleuterklas en 2 hogere klassen), maar donderdag zat alles bij elkaar omdat in 1 lokaal de uniforms aangemeten werden bij een stel kinderen en in het andere lokaal iemand de gaten in de vloer aan het opvullen was. Na een tijdje waren onze hersens wel zo ongeveer uitgedacht over de lessen en gingen we buiten spelletjes doen. De kinderen praten en verstaan moeilijk engels, het is dan ook erg moeilijk om met ze te communiceren. Maar de aandacht die ze krijgen vinden ze geweldig en als je met 1 kind iets doet, stormen ze direct allemaal op je af. Ze vinden het ook erg leuk als je foto’s maakt, dus daar maken ze mij ook blij mee :-).

In huis is het een gezellige drukte. Mensen zijn veel thuis omdat er niet veel werkgelegenheid is. Er wordt ’s ochtends witbrood met jam gegeten en verder 2 keer warm: meestal om 15.00 ’s middags en 20.00 uur ‘s avonds. Ik heb ook al een paar keer gekookt. We eten vaak rijst of ugali. Dat laatste is een maïssubstantie waar je met je handen balletjes van kan maken om dat samen met wat groente en een tomatensausje op te eten. Best lekker!

Water om te douchen of handen te wassen komt uit een tank op het dak (wat af en toe wordt bijgevuld door een vrachtwagen dat water af komt leveren). Van de week was deze tank 1,5 dag leeg, waardoor haren wassen, tanden poetsen en wc doortrekken opeens niet meer gaat! Gelukkig was er wel wat water in een jerrycan opgeslagen waardoor je de meest nodige dingen wel kon doen.

Als openbaar vervoer maken we vaak gebruik van de matatu’s. Dat zijn kleine busjes waar zo’n 14 mensen in kunnen en waarvoor je erg weinig betaalt (ongeveer 20 cent voor 20 minuten). Je kan het busje aanhouden door je hand op te steken langs de kant van de weg en als je de bus uit wil klop je een paar keer tegen de bovenkant van de bus (en als tie heel snel moet stoppen klop je een paar keer meer :-)). Ze rijden erg hard, halen elkaar in en proppen er rustig een paar meer mensen in wanneer dat zo uitkomt. Ik vind het wel leuk om er mee mee te gaan, dat voelt echt Afrikaans en ik kijk m’n ogen uit!

Kwa heri oftewel tot ziens, tot de volgende keer!

Annemiek